Zdjęcie grona pedagogicznego z roku 1998. Ś.P. Krzysztof Matusiak stoi w górnym rzędzie, 3. od prawej strony.

03.07.2021r. na Cmentarzu Służewskim – Starym w# Warszawie o godz. 11.00 odbyły się uroczystości pogrzebowe Ś.P. Krzysztofa Matusiaka – emerytowanego nauczyciela matematyki.

Ś.P. Krzysztof Matusiak ukończył Liceum Pedagogiczne nr 3 w Inowrocławiu, gdzie w roku 1967 zdał maturę. 29. czerwca 1977 roku uzyskał tytuł magistra matematyki na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Swoją pracę zawodową w charakterze nauczyciela matematyki rozpoczął w roku 1967. Od roku 1977 z przerwą w latach 1983-1993 pracował najpierw w ówczesnym Zespole Szkół Spożywczych, następnie w Zespole Szkół Zawodowych im. S. Staszica, by w roku 2003 przejść na emeryturę będąc nauczycielem Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych im. S. Staszica w Nakle n. Not. Jako emeryt kontynuował swoją pracę dydaktyczną.

W trakcie swojej pracy zawodowej był wielokrotnie wyróżniany Nagrodą Specjalną Dyrektora Szkoły za szczególne osiągnięcia w pracy dydaktyczno–wychowawczej. W 2004 r. został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.

Zostałem poproszony o krótkie wspomnienie o koledze Krzysztofie Matusiaku. Pierwsze nasze spotkanie miało miejsce, gdy Krzysztof podejmował pracę jako nauczyciel matematyki i fizyki w szkole, w której ja pracowałem już od kilku lat. Po raz drugi nasze drogi się spotkały kiedy po latach już jako dyrektor zatrudniałem ponownie kolegę Krzysztofa w naszej szkole.
W mojej pamięci pozostały życzliwe wspomnienia. Krzysztof był lubiany w gronie pedagogicznym, cechowała go koleżeńskość, życzliwość, takt i zaangażowanie w pracy zawodowej. Jako pedagog wymagał dużo od siebie i uczniów. Matematyka była jego pasją. Prywatnie w moim odczuciu był kochającym mężem i ojcem, często z wielką pasją i dumą opowiadał o sukcesach edukacyjnych swego syna. Był również wielkim pasjonatem brydża sportowego i szachów.

Cześć jego pamięci.
Henryk Podejko, dyrektor szkoły w latach 1992-2006

Ś.P. Krzysztof Matusiak był znakomitym, wymagającym i oddanym swej pracy nauczycielem i wychowawcą. Nauczanie matematyki wypełniło całe Jego życie zawodowe, ale był również pasjonatą szachów i brydża. Wykształcił kilka pokoleń młodych ludzi, wkładając w to co robił całe serce, zaangażowanie i pasję. Cieszyły Go sukcesy uczniów, martwiły porażki. Starał się zawsze udzielać pomocy i wsparcia wszystkim, którzy tego potrzebowali. Z ogromnym zainteresowaniem śledził dalsze losy absolwentów i szczycił się ich osiągnięciami. Był bardzo ceniony w gronie nauczycielskim, swoją postawą życiową, pogodnym usposobieniem, skromnością, życzliwością wobec drugiego człowieka, budził zaufanie i szacunek. Żegnamy człowieka o wielkiej kulturze osobistej, wspaniałego pedagoga, życzliwego i oddanego kolegę.

Cześć Jego Pamięci!

Teresa Coblewska, wicedyrektor szkoły w latach 1992-2005

Materiał: Dariusz Jan Betscher

Autor nie wyraża zgody na komentowanie. 

Rok 1999 – matura z matematyki.

Rok 2003. Pożegnanie uczniów klas maturalnych.

Podczas egzaminu zawodowego, 8. czerwca 2003 r.

Powrót Drukuj